0. bohaterowie & prolog

Cześć wam! Z tej strony @DisBieberauhl 

Obiecałam wam nowe opowiadanie, więc takowe zaczynam.

Mam nadzieję, że wam się spodoba.

Jeżeli chcecie być informowani, piszcie w komentarzach lub do mnie na tt.

Dodam jeszcze, że nikt z bohaterów nie jest światową gwiazdą.

I BARDZO istotne jest to, że w dwie postacie wciela się Justin Bieber. 

Ale są to dwaj RÓŻNI bohaterowie. I są oni braćmi.

Jeden to Justin z czasów 2009-2010 a drugi, to obecny Justin. 

Miłego czytania!

To na początek bohaterowie:

Justin Bieber - 18 lat.

Jason Bieber - 16 lat

Jessica Olsen - 17 lat

Tori Olsen - 16 lat

Ryan Gomez - 18 lat

Ashley Brooke - 18 lat

Zayn Malik - 19 lat

Prolog.

*oczami Jessici*

Jestem zwykłą nastolatką, która po prostu chce się bawić. Moi rodzice tego nie rozumieją. Mają mnie dość. Dlatego chcą mnie wysłać do jakiegoś akademika. Jedyne co, to będą mi co miesiąc tam płacić. Nic więcej.  Moja siostra, Tori jedzie ze mną. Rodzice mówią, że dawno planowali nas obie tam wysłać, ale prawda jest taka, że wysyłają tam Tori ze mną żebym nie myślała, że chcą się nie pozbyć. Zabawne.

Ostatnie pożegnanie z rodzicami. Nie mam pojęcia, kiedy ich znowu zobaczę. Mimo, że bardzo mnie denerwują, to kocham ich.

-Uczcie się pilnie, odrabiajcie każde zadanie domowe, nie spóźniajcie się na lekcje, utrzymujcie porządek, bądźcie grzeczne. -mama zasypywała nas swoimi kazaniami. Oczywiście, że one były głównie do mnie. Tori jest typem grzecznej dziewczyny. Ja kocham imprezy, lubię się napić. Po prostu uwielbiam moje życie, gdyby nie to, że rodzice wysyłają mnie tak daleko to cholernej szkoły z cholernym akademikiem, w którym za kilka minut oficjalnie będę mieszkać.

Najbardziej mnie boli to, że będę daleko od mojego najlepszego przyjaciela, Zayna. Z nim jedynym mogę o wszystkim porozmawiać. Nigdy nie było między nami niczego więcej. Od 5 lat prawdziwi przyjaciele.

-I pamiętajcie, bardzo was kocham. -mama skończyła zanudzać i przytuliła nas obie na pożegnacie. To samo zrobił ojciec.

-Też was kocham. -uśmiechnęłam się i razem z Tori oddaliłyśmy się od rodziców. 

Niepewnie przekroczyłam drzwi od akademika. Od razu przywitał nas niski mężczyzna przy kości.

-Jessica i Tori Olsen? -wyczytał z jakieś kartki?

-Tak. -powiedziałyśmy równo.

-Chodźcie ze mną.

Myślałam, że od razu da nam klucze do pokojów i mamy spokój, ale nie, musiał nas oprowadzić po całym akademiku i pokazać szkołę. Ale mimo to, podoba mi się to miejsce. Jak patrzę na uczniów i widzę, że jedna ma czerwone włosy, inny ma tunele w uszach to stwierdzam, że każdy ma tu swój styl i ludzie są tolerancyjni.

-Tori, oto twój klucz. Pokój 24. -wręczył klucz mojej młodszej siostrze. Tori przytuliła mnie i pobiegła do szukać swojego pokoju.

-Jessica, ty masz pokój 37. Oto twój klucz. 

-Dziękuję. -wzięłam od niego klucz z zawieszką z napisem ''37''. -Mogę o coś spytać?

-Słucham?

-Ilu osobowe są pokoje?

-Dwu. 

-A z kim ja mam pokój? 

-Momencik. -dyrektor tego miejsca wyjął z kieszeni mały zeszyt. Przeleciał kilka stron, aż w końcu znalazł numer pokoju, 37 i nazwisko osoby, która tam mieszka. Niestety nie dojrzałam, czyje to nazwisko. Zresztą nic by mi to nie pomogło, nikogo tu nie znam.

-Więc? -spojrzałam na mężczyznę, który najwyraźniej czuł się zakłopotany.

-Powodzenia. -wydusił z siebie i zniknął gdzieś na korytarzu.

Świetnie. 

Poszłam korytarzem szukając mojego pokoju, gdy w końcu zobaczyłam drzwi z napisem ''37''. Włożyłam klucz, ale drzwi były już otwarte. Ciekawe kim jest mój lokator. 

Weszłam po cichu do środka, ale ku memu zdziwieniu pokój był pusty. Ktoś sobie wyszedł i zostawił drzwi otwarte? Niedorzeczne. Nagle usłyszałam trzask drzwi po mojej prawej stronie. Pewnie łazienka. 

Wyszedł z niej wysoki chłopak, o ciemnych oczach i włosach. Musiał brać prysznic, bo wokół bioder miał owinięty ręcznik a po jego brzuchu spływały kropelki wody. Idealne ciało, mięśnie, twarz. Więc tutaj dziewczyny mogą mieć pokoje z chłopakami? Coraz bardziej mi się tu podoba.

-Co ty tu robisz? -chłopak nagle spytał przerywając moje myśli.

-Em.. mieszkam.. -powiedziałam lekko jąkając się.

-Nie wydaje mi się. 

-To znaczy? -zdziwiło mnie to, co powiedział.

-Umowa była taka, że mam pokój sam.

-Ale zostałam tu przydzielona. 

-To masz kurwa problem. -niemalże wrzasnął i znowu wszedł do łazienki trzaskając za sobą drzwiami.

Przeraziłam się trochę. Ale miałam czas na obejrzenie pokoju. Był mały, miał dwa jednoosobowe łóżka na środku, szafy dla dwóch osób no i łazienka. Były tam jeszcze dwa biurka. Podeszłam do biurka, które zapewne należało do mojego nowego lokatora. Wzięłam do ręki jego zeszyt szukając jakichkolwiek informacji o nim. Znalazłam jego dowód.

Justin Drew Bieber, lat 18.

Przynajmniej wiem już kim jest.

***

asdfghjkl

i jak?

Podoba się?

Proszę o SZCZERE opinie.

To opowiadanie jest takie troszkę inne,

liczę, że wam się spodoba.

Jeśli czytasz, to proszę - skomentuj.

Zależy mi na waszej opinij.

xox, Pauline.